«ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ» ΠΟΛΕΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΚΥΡΑ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ...
Αν υπήρχαν κάποιοι στην κυβέρνηση που πίστευαν πως μπορεί να υπάρξει προσέγγιση με την Τουρκία διαψεύστηκαν. Γιατί το λέμε αυτό; Γιατί είχαν ξεκινήσει οι διαδικασίες συζήτησης περί Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας νομίζοντας έτσι πως μπορεί να αποκλιμακωθεί η ένταση στο Αιγαίο και να αποτραπεί μία κρίση. Οι Τούρκοι όμως έχουν σταθερές επιδιώξεις σε βάρος των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων και το δείχνουν ξεκάθαρα.
Επιχειρούν να εκμεταλλευτούν τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα και προκαλούν με θρασύτατο και πρωτοφανή τρόπο, δοκιμάζοντας τα αντανακλαστικά της ελληνικής κυβέρνησης. Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Πάνος Καμμένος, από την εμπειρία που έχει στα εθνικά γνώριζε πως θα αντιδράσουν οι Τούρκοι και γι’ αυτό εξ’ αρχής φρόντισε να στείλει το μήνυμα από τα Ίμια. Τώρα το κατάλαβαν και στο Μέγαρο Μαξίμου.
Έτσι φαίνεται τουλάχιστον, αφού με εντολή τόσο του Αλέξη Τσίπρα όσο και του επίσης έμπειρου στα ελληνοτουρκικά υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά δόθηκε εντολή να προχωρήσει η ελληνική πλευρά σε έντονο διάβημα διαμαρτυρίας προς την Ε.Ε., το ΝΑΤΟ και τον ICAO για τη ΝΟΤΑΜ που εξέδωσε η Άγκυρα θέλοντας να κάνει πεδίο βολής στην «καρδιά» του Αιγαίο σπάζοντας το Αρχιπέλαγος στα δύο.
Η ενέργεια αυτή, να δεσμευτεί δηλαδή μία περιοχή από τη Σκύρο και μέχρι τη Λήμνο από πλευράς Τουρκίας, παραβιάζει όλους τους κανόνες του διεθνούς δικαίου και συνιστά casus belli. Το defencenet.gr με πρόσφατο δημοσίευμά του είχε προειδοποιήσει για επικίνδυνα προκλητικές κινήσεις της Άγκυρας, αφού στο Πεντάγωνο είχαν ανιχνεύσει τις προθέσεις της Τουρκίας.
Οι Τούρκοι με τη ΝΟΤΑΜ δεσμεύουν μια περιοχή εξ ολοκλήρου στο FIR Αθηνών, παραβιάζουν τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα και μάλιστα όχι μόνο στον εναέριο χώρο και τα χωρικά ύδατα αλλά και στο έδαφος, αφού καλύπτεται τμήμα των εδαφών της Λήμνου.
Παραβιάζουν επίσης διεθνή εναέριο χώρο και ύδατα και προκαλούν σοβαρά προβλήματα στην τερματική περιοχή της Λήμνου δημιουργώντας θέμα ασφαλείας πτήσεων πολιτικών αεροσκαφών, δεδομένου ότι από τη συγκεκριμένη περιοχή του Αιγαίου περνούν πολλοί αεροδιάδρομοι.
Τί επιδιώκουν με την κίνηση αυτοί οι Τούρκοι; Βάζουν όλες τις διεκδικήσεις τους στο τραπέζι δείχνοντας στη νέα κυβέρνηση πως είναι διατεθειμένοι να τραβήξουν το σχοινί. Θέλουν να κόψουν το Αιγαίο στα δύο, να απομονώσουν δηλαδή το βόρειο από το υπόλοιπο καθώς και από την ανατολική Μεσόγειο δημιουργώντας ένα μόνιμο πεδίο βολής στο κέντρο. Αυτό δείχνει η διάρκεια της ΝΟΤΑΜ, αφού μιλάει για δέσμευση περιοχών από 2 Μαρτίου έως και 31 Δεκεμβρίου 2015.
Αμφισβητούν ευθέως και ξεκάθαρα περιοχές και δυτικά του 25 Μεσημβρινού, θεωρούν πως δεν υπάρχει πεδίο βολής Άνδρου, αφού οι συντεταγμένες συμπίπτουν σε μεγάλο σημείο με αυτές της ΝΟΤΑΜ που εξέδωσαν και ασφαλώς αμφισβητούν τη Λήμνο, θέτοντας με έναν προκλητικότατο τρόπο όχι μόνο θέμα αποστρατιωτικοποίησης της, κάτι που κάνουν συχνά, αλλά και το ιδιοκτησιακό καθεστώτος της.
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο τόσο στο υπουργείο Εξωτερικών όσο και στο υπουργείο Άμυνας θεωρούν την τουρκική ΝΟΤΑΜ σοβαρότατη πρόκληση και η Αθήνα έσπευσε να απαντήσει σε έντονο ύφος στέλνοντας το μήνυμα στην Άγκυρα πως δεν πρόκειται να δεχθεί τελεσίγραφα σε βάρος των κυριαρχικών της δικαιωμάτων.
Το ερώτημα όμως είναι τί θα πράξει η Τουρκία και πώς θα αντιδράσει η Ελλάδα. Το τελευταίο δεκαήμερο εμφανίζεται μία κλιμάκωση της τουρκικής προκλητικότητας. Ξεκίνησε με την πτήση του Τούρκου Αρχηγού ΓΕΑ στο μέσο του Αιγαίου και από τη Λήμνο μέχρι το Καστελόριζο, συνεχίστηκε με τις υπερπτήσεις πάνω από τρία ελληνικά νησιά και έφτασε στη ΝΟΤΑΜ του πεδίου βολής.
Η συμπεριφορά αυτή δείχνει πώς η Τουρκία μπορεί να οδηγήσει τα πράγματα ακόμη και σε τεχνητή κρίση στο Αιγαίο. Από ελληνικής πλευράς δηλώνουν πως «έχουν γνώση οι φύλακες», υπάρχει μία σχετική ετοιμότητα από πλευράς Ένοπλων Δυνάμεων και φέρεται να υπάρχει η αποφασιστικότητα για δυναμική απάντηση σε περίπτωση που η Άγκυρα επιχειρήσει να αμφισβητήσει την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας.
Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι όσο δίνεις χώρο στους Τούρκους τόσο αυτοί θα προσπαθούν να τον εκμεταλλευτούν. Η τακτική της υποχωρητικότητας και της ενδοτικότητας δεν αποτελεί απάντηση στις προκλήσεις σε βάρος των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.
