ΣΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΠΟΥ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΗΚΕ...
Και ξαφνικά, αμέσως μετά την επίτευξη συμφωνίας της νέας ελληνικής κυβέρνησης με τους πιστωτές της, που σήμανε την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη, συμβαίνουν περίεργα πράγματα.
Του Διαμαντή Σεϊτανίδη
Η Κριστίν Λαγκάρντ, που έως την Παρασκευή στήριξε τις διαπραγματεύσεις, χθες ξεκαθάρισε ότι εάν η Ελλάδα δεν πληρώσει τις υποχρεώσεις της στο ΔΝΤ το Μάρτιο, αυτό συνιστά πιστωτικό γεγονός. Σα να μην ήξερε ότι η Αθήνα ΔΕΝ τα έχει αυτά τα χρήματα…
Ο Μάριο Ντράγκι, αρνείται να επιστρέψει στη χώρα μας (για την ακρίβεια: να τα δώσει απευθείας στο ΔΝΤ ως μερική αποπληρωμή της ελληνικής οφειλής) ακόμα και τα 1,9 δις που ΟΜΟΛΟΓΕΙ ότι κακώς κατακράτησε η ΕΚΤ, εάν δεν προϋπάρξει αξιολόγηση του υφισταμένου προγράμματος. Επίσης αρνείται τη δυνατότητα στην Ελλάδα να εκδώσει άλλα 8 δις έντοκα γραμμάτια. Σα να μην γνωρίζει ότι τα ταμεία της Ελλάδας είναι σχεδόν άδεια…
Ο πολύς κ. Πολ Τόμσεν δηλώνει απερίφραστα ότι η χώρα θα μπει σε νέο μνημόνιο, ανεξαρτήτως του πώς θα ονομαστεί.
Και μέσα σε όλα αυτά, κάποιοι στην Αθήνα αποφάσισαν ότι είναι ώρα να γίνει «λίγος σαματάς» και μαζεύτηκαν χθες το βράδι στα Εξάρχεια για να κάψουν και να τρομοκρατήσουν.
Κάποιοι θέλουν την Ελλάδα στη γωνία, με την κυβέρνηση Τσίπρα.
Γιατί ξαφνικά όλοι στρέφονται κατά της Ελλάδας που διαπραγματεύτηκε; Ποιοι τη θέλουν γονατισμένη;
Ας δώσουμε και το τελευταίο στοιχείο, το οποίο κατά τη γνώμη μας απαντά στο τελευταίο ερώτημα: Η Μέρκελ καταποντίστηκε στις εκλογές του Αμβούργου. Την Κυριακή ψηφίζουν οι Εσθονοί. Στις 22 Μαρτίου η Γαλλία έχει περιφερειακές εκλογές με τη Λεπέν να καλπάζει. ΟιΦινλανδοί προσέρχονται στις κάλπες στις 19 Απριλίου όπου απειλείται η σημερινή δεξιά κυβέρνηση έναντι της κεντρώας αντιπολίτευσης. Στις 7 Μαΐου ψηφίζουν οι Βρετανοί και ο σημερινός πρωθυπουργός Κάμερον έχει υποσχεθεί ότι εάν επανεκλεγεί θα δρομολογήσει έξοδο της Βρετανίας από την Ευρώπη. Η Ιταλία μπορεί να προσφύγει σε πρόωρες εκλογές ακόμα και πριν το καλοκαίρι. Οι Δανοί έχουν προγραμματισμένες εκλογές στις 14 Σεπτεμβρίου με σκληρή μάχη ανάμεσα στο κυβερνόν Λαϊκό Κόμμα και τους σοσιαλδημοκράτες της αντιπολίτευσης.ΟιΠορτογάλοι θα ψηφίσουν ανάμεσα στις 20 Σεπτεμβρίου και τις 11 Οκτωβρίου, κι εκεί η κυβέρνηση πρέπει να εξηγήσει στους πολίτες γιατί αποπλήρωσε το σύνολο των υποχρεώσεών της, ενώ η Ελλάδα τις διαπραγματεύεται. Τον Οκτώβριο θα στηθούν κάλπες για νέα βουλή στηνΠολωνία και ως το τέλος της χρονιάς η χώρα αυτή θα ψηφίσει και για νέο πρόεδρο Δημοκρατίας. Τέλος, έως τα μέσα Δεκεμβρίου είναι προγραμματισμένο να ψηφίσουν οι Ισπανοί, με το κίνημα podemos να διευρύνει το δημοσκοπικό του προβάδισμα έναντι της συντηρητικής κυβέρνησης Ραχόι.
Οι κυβερνήσεις ΟΛΩΝ των χωρών που πηγαίνουν σε εκλογές, έχουν σοβαρό πρόβλημα από την εικόνα μιας χώρας με νέα κυβέρνηση, που δεν αποδέχεται την κατεστημένη πολιτική της λιτότητας και που καταφέρνει, τελικά, να δείξει ότι η πολιτική αυτή δεν αποτελεί μονόδρομο. Τα μηνύματα οι κυβερνήσεις αυτές τα πήραν από πρώτο χέρι, όταν οι πλατείες των μεγάλων πόλεων στις χώρες τους γέμισαν με πολίτες, που στήριζαν την πολιτική της κυβέρνησης Τσίπρα κατά τη διαπραγμάτευση. Δεν θέλουν να το δούν να καταγράφεται και στην κάλπη αυτό το ρεύμα. Άρα η Ελλάδα του Τσίπρα, πρέπει να υφίσταται δοκιμασίες, όσο στήνονται κάλπες σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Τόσο απλά!
