Του Άρη Δημόπουλου
Εδώ και μέρες ζούμε το απίστευτο θέατρο του παραλόγου μέσα στο τρελοκομείο που λέγεται "Ελλάς", παρακολουθώντας μέρα με τη μέρα να ρεζιλεύεται ένα ολόκληρο στράτευμα, από κοινού με την πολιτική διοίκηση της χώρας και φυσικά μαζί με τους πολίτες...
Όντας ανοικτά όλα τα μεγάλα εθνικά μέτωπα (Κυπριακό, Σκοπιανό, Αλβανικό κλπ), η Τουρκία εξακολουθεί και έχει κρατούμενα δύο μέλη του ελληνικού στρατού, πληγώνοντας καίρια και χωρίς να πέσει ούτε μία σφαίρα το ηθικό εκατομμύρια Ελλήνων.
Δίχως αμφιβολία οι αντίπαλοι του ελληνισμού ψάχνουν τα όρια της Ελλάδας και κατ'επέκταση όλων των Ελλήνων.
Δηλώσεις-παραδοχές σαν και αυτή του Υπουργού Άμυνας, Πάνου Καμμένου, περί "ομηρίας" των δύο συλληφθέντων Ελλήνων στρατιωτών στον Έβρο, σε καμία περίπτωση δεν τιμάει κανέναν από εκείνους που αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς.
Η αλήθεια είναι μία: Αυτήν την στιγμή, δύο στελέχη του ελληνικού στρατού κρατούνται (και θα συνεχίσουν να κρατούνται) από τις τουρκικές αρχές, κινδυνεύοντας να φυλακιστούν ή να σέρνονται στα δικαστήρια της Τουρκίας για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Φυσικά υπάρχει και η πιο....διπλωματική πλευρά , εκείνη του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν συμμερίζεται καν την άποψη περί ομήρων και προτιμά να αφήσει το θέμα αποκλειστικά στις τουρκικές αρχές!!!
Πιο πρόσφατο παράδειγμα οι δηλώσεις του βουλευτή του κυβερνώντος κόμματος, Γιώργου Κυρίτση:
«Οι δύο στρατιωτικοί είναι προφυλακισμένοι, και όχι όμηροι. Πιστεύω ότι οι παρασκηνιακές ενέργειες μπορεί να αποδώσουν πολύ περισσότερο παρά να βγαίνουμε και να φωνάζουμε. Εφόσον οι άνθρωποι είναι προφυλακισμένοι για κάποιο μικρής σημασίας αδίκημα απ’ ό,τι έχω καταλάβει περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει».
Και ενώ η ελληνική κυβέρνηση...περιμένει να δει τι θα γίνει (!!), τα όρια της Ελλάδας τελικά αγνοούνται ακόμη.
Η πρόσφατη ιστορία έδειξε πως ούτε στον εμβολισμό ελληνικού σκάφους σε ΕΛΛΗΝΙΚΑ χωρικά ύδατα βρίσκονταν εκείνα τα "όρια", ούτε φυσικά στην σύλληψη και αιχμαλωσία δύο Ελλήνων στρατιωτών σε μία -κατά τα φαινόμενα- καταδρομική επίθεση των Ειδικών Τουρκικών Δυνάμεων.
Ας ευχόμαστε να μην χρειαστεί να διαπιστώσουμε για άλλη μία φορά ποια θα είναι τα "ανύπαρκτα όρια" της Ελλάδας των επιδομάτων και των διορισμών, κάτι που μάλλον είναι αναπόφευκτο να γίνει.
