Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Ο στρατηγός Joseph Votel είναι ο επικεφαλής της Κεντρικής Διοίκησης των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων. Είναι ένας πολύ σημαντικός στρατιωτικός παράγοντας στην Αμερική και δεν κρύβει ποτέ τα λόγια του....
Μετά το σικέ πραξικόπημα στην Τουρκία, είχε κατηγορήσει τον Ταγίπ Ερντογάν ότι συνέλαβε μέσα σε μερικές ώρες όλους τους Τούρκους αξιωματικούς, που στο πλαίσιο των καθηκόντων τους, συνεργάζονταν με τους Αμερικανούς ομολόγους τους.
Για να του απαντήσει ο πρόεδρος της Τουρκίας ότι ο ίδιος συνεργάζεται με τους πραξικοπηματίες, κάτι που δεν είναι αλήθεια.
Από τότε μέχρι και σήμερα η σχέση με τον Ερντογάν είναι απόλυτα ανταγωνιστική. Ο ισλαμιστής ηγέτης πιστεύει ότι ο Votel εκπόνησε το σχέδιο για να εξοπλιστούν οι Κούρδοι της Συρίας (YPG) και για το λόγο αυτό τον έχει κατατάξει στους εχθρούς του. Λέγεται ότι τα ίδια (και ίσως χειρότερα) αισθήματα τρέφει και ο Αμερικανός στρατηγός για τον πρόεδρο της Τουρκίας, όχι αδίκως, διότι γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα «απ’ έξω και ανακατωτά», που λένε και οι παλαιοί, υπό την έννοια ότι έχει πράξει όλους τους παράγοντες του τουρκικού δράματος.
Τελευταία ο Votel έχει αναπτύξει μία θεωρία βάση ανάλυσης στοιχείων και γεγονότων, σύμφωνα με την οποία η Τουρκία κατέληξε ένα παιγνιδάκι στα έμπειρα χέρια των Ρώσων και των Ιρανών. Θα μου πείτε… Υπάρχει κανείς που να πιστεύει το αντίθετο; Η αλήθεια είναι πως όχι. Αλλά άλλο να το λέει ο Αμερικανός στρατηγός, που είναι αποδέκτης απόρρητων πληροφοριών από τις αμερικανικές υπηρεσίες, και άλλο να το υποστηρίζουμε εμείς…
Τι άλλο λέει; Ότι:
Η Ρωσία και το Ιράν χρησιμοποιούν τις πολύπλοκες σχέσεις μεταξύ των εμπλεκομένων στη συριακή κρίση για να προωθήσουν την ατζέντα τους και να καταστρέψουν τη συμμαχία μεταξύ της Τουρκίας και των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ο Αμερικανός στρατηγός είπε τα παραπάνω και δημόσια, αλλά και στους βουλευτές και γερουσιαστές, που είναι μέλη της Επιτροπής Ενόπλων Δυνάμεων. Στην κλειστή συνεδρίαση είπε και χειρότερα για το τι σημαίνει ότι η Τουρκία δημιουργεί προβλήματα στο ΝΑΤΟ και γενικά στη Δύση, ενώ είναι βολική απέναντι στη Μόσχα και την Τεχεράνη.
Ο κ. Votel φέρεται να πιστεύει ότι οι εντάσεις μεταξύ της Ουάσιγκτον και της Άγκυρας, (εντάσεις) που δημιουργεί πάντα ο Ταγίπ Ερντογάν εκμεταλλευόμενος την πιο μικρή και ανώδυνη δικαιολογία, εξυπηρετούν στρατηγικά στη Ρωσία και το Ιράν. Και προκαλούν μεγάλα ρήγματα στη Δυτική Συμμαχία και ειδικά τους Αμερικανούς.
Είναι βαριές κουβέντες αυτές, χωρίς αμφιβολία. Όμως, όταν προέρχονται από τον συγκεκριμένο στρατηγό, που αποτελεί αστέρι για το αμερικανικό Πεντάγωνο, έχουν τεράστια σημασία.
Και διότι έχει την πληροφόρηση, και βάση αυτής ομιλεί, αναλύει και καταλήγει σε συμπεράσματα.
Και επειδή ξέρει τι λέει… Είναι φανερό πως στα πλάνα του ο ίδιος δεν έχει πια την Τουρκία, αλλά συνεχίζει να ακολουθεί πιστά τις οδηγίες των πολιτικών προϊσταμένων του, που ελπίζουν πως η χώρα θα επιστρέψει στο μαντρί. Πως θα γίνει αυτό όσο ζει (και βασιλεύει) ο Ταγίπ Ερντογάν; Είναι κάτι που δεν μας λένε οι γραφειοκράτες.
Αναλύοντας το τελευταίο διάστημα τις κινήσεις όλων των μεγάλων παικτών, κανείς εύκολα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η Ρωσία είναι ο πιο σοβαρός στρατηγικός παίκτης στον στρατιωτικό τομέα, και μαζί με τους Κινέζους και στον οικονομικό, ειδικά σε ότι αφορά τις επενδύσεις. Οι Αμερικανοί βράζουν στο ζουμί των σκανδάλων (με ή χωρίς εισαγωγικά) και η Ευρώπη είναι ανύπαρκτη. Είναι ένα μάτσο γραφειοκράτες, με παχυλούς μισθούς, που δεν πληρώνουν και φόρους -αν δεν κάνω λάθος.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν είναι πιο έξυπνος απ’ όλους και συχνά-πυκνά «γλεντά» τους Δυτικούς. Στόχευσε να σπάσει τη στρατηγική σχέση της Αμερικής και της Τουρκίας και τα κατάφερε. Ο φόβος που αιωρείται είναι ότι δεν την έσπασε μόνο, αλλά είμαστε στο στάδιο της καταστροφής αυτής της σχέσης. Μία Τουρκία μακριά από την Αμερική και γενικά τη Δύση, είναι πολλαπλά επικίνδυνη. Και αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανένας.
Όμως, υπάρχουν στρατιωτικοί στην Αμερική, που πιστεύουν ότι όπως και να τελειώσει η ιστορία με την Τουρκία, εντός ή εκτός του νατοϊκού μαντριού, θα αποτελεί ένα μεγάλο πονοκέφαλο.
Ο κ. Votel προειδοποίησε ότι η τουρκική εισβολή στην Αφρίν αποσπά από τον στόχο της μάχης για την αποτροπή της «αναγέννησης» του Ισλαμικού Κράτους και άλλων τρομοκρατικών ομάδων. Πιστεύει, σε αντίθεση με την Τουρκία, ότι οι αμερικανικές δυνάμεις πρέπει να παραμείνουν στη Βόρεια Συρία και να συνεχίσουν να συνεργάζονται με τους Κούρδους του YPG και με άλλες ομάδες που βοήθησαν στην ήττα των τζιχαντιστών.
Μιλώντας στο Κογκρέσο εξήγησε ότι πολλοί μαχητές του αντιτζιχαντιστικού αγώνα έχουν οικογενειακούς δεσμούς με τους Κούρδους στην Αφρίν και τώρα αναγκάζονται να επιλέξουν μεταξύ της ολοκλήρωσης των επιχειρήσεων εναντίον των τρομοκρατών του ΙΚ και της συνδρομής των συναδέλφων τους Κούρδων στη βόρεια Συρία.
Ο Αμερικανός στρατηγός πρόσθεσε ότι οι ενέργειες της Τουρκίας αύξησαν τον κίνδυνο για τη στρατιωτική εκστρατεία εναντίον των τζιχαντιστών. Με λίγα λόγια η Τουρκία εργαζόταν εναντίον των συμφερόντων της Αμερικής.
Στη Συρία, η Αμερική δεν έχει να αντιμετωπίσει μόνο τη Ρωσία, τον πρόεδρο Άσαντ, και τους κάθε λογής τρομοκράτες. Από την ημέρα της εισβολής στη Συρία, έχει απέναντι της και την «ευνουχισμένη» Τουρκία. Οι Αμερικανοί δεν θέλουν να το παραδεχθούν επειδή βρίσκονται σε «κατάσταση άρνησης». Αλλά, επιμένοντας να εξευμενίσουν τον Ερντογάν χάνουν χρόνο. Ο πρόεδρος Τραμπ πρέπει να ακούσει τους στρατηγούς, που γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα τους άπιστους «συμμάχους» του…
hellasjournal.com
