Λοιπόν, αδέρφια μου Ελληνάκια εκπέμπω ΣΟΣ!
Η αρρώστια μου δεν μου επιτρέπει να δουλέψω αλλά και να μπορούσα να εργαστώ, ποιος θα έπαιρνε έναν εξηντάρη καρκινοπαθή στη δουλειά του;.....
Μόνη μου παρηγοριά είναι τα 200 εβρόπουλα του ΚΕΑ και μια αποθήκη γιομάτη όνειρα, που όμως δεν γνοιάζεται να τα αγοράσει κανείς...
Τώρα τελευταία όμως έχω πέσει στη μαύρη ανέχεια.
Και πρέπει επειγόντως να δώκω κάτι τις για το ρεύμα και επίσης κάτι τις για το ιντερνετ και ακόμα κάτι τις στον οδοντογιατρό, καθότι οι οδοντίατροι του Δημοσίου, δεν αναλαμβάνουν λέει απονευρώσεις, επειδή είναι πολύ "μανούρα!!!"
Και το χειρότερο;
Η ταράτσα μου έχει καταντήσει πλέον κανονικό τρυπητό και όποτε βρέχει, κουζίνα και κρεβατοκάμαρα μετατρέπονται σε μικρές λιμνούλες. Για να καταλάβετε, τις ημέρες των μεγάλων βροχών, κυκλοφορώ στην κουζίνα με γαλότσα και νιτσεράδα, σαν υποβρύχιος masterchef.
Κι άντε με τέτοιες συνθήκες να βάνεις να τηγανίσεις πατάτες, που στάζει η βροχή στο καυτό λάδι κι αντί πατάτες τηγανιτές σου προκύπτουν πατάτες μπλουμ [και γιομίζει κι η κουζίνα λαδοπιτσίλες...]
Γι αυτό, σας απευθύνω επείγουσα έκκληση βοήθειας.
Αν κάποιος/α μπορεί [και γουστάρει] να με βοηθήσει, ας επικοινωνήσει μαζί μου, στο μέηλ...
orpheas57@gmail.com
Να με σχωρνάτε αδέρφια που βγαίνω στη διαδικτυακή ζητιανιά, αλλά εχω "πιάσει πάτο", που λέγουν και οι μνημονιοχτυπημένοι Βουσμάνοι στην έρημο Καλαχάρι...
